22 ژانویه 2024- بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، به مجموعه ای از ابزارهای سلامت دیجیتال، از جمله برنامه های تلفن همراه و دستگاه های نظارت از راه دور دسترسی دارند، که همگی به آنها کمک می کند که سطح قند خون خود را مدیریت کنند. آن‌ها می‌توانند در خانه معمولاً با یک گلوکومتر قند خون را اندازه گیری کنند، سپس این داده‌ها را از طریق یک برنامه یا پورتال وب، یا با تماس تلفنی یا در ملاقات حضوری، به تیم مراقبت خود منتقل کنند.

اما این ابزارهای نظارتی سطحی از آشنایی با فناوری و گاهی اوقات مهارت ریاضی را لازم دارند که بسیاری از بیماران از این مهارت ها بی بهره هستند و همه آنها به چیزی نیاز دارند که به راحتی و در هر لحظه قابل دسترس نیست و آن "پزشک" است.

اکنون، محققانStanford Medicine ، یک برنامه کاربردی هوش مصنوعی مبتنی بر صدا را ابداع کرده‌اند که روی دستگاهی که اکثر افراد با آن آشنایی دارند،، اجرا می‌شود: یک «بلندگوی هوشمند» که معمولاً برای پخش موسیقی و بررسی آب‌وهوا استفاده می‌شود. این اپلیکیشن دوز صحیح انسولین را بدون نیاز به تماس با مطب پزشک یا منتظر ماندن برای قرار ملاقات حضوری به بیماران می‌گوید.

دکتر آشوین نایاک، نویسنده ی اول مقاله ی این مطالعه در JAMA Network Open و استادیار بالینی پزشکی در استنفورد، گفت: «مردم به سادگی دسترسی چندانی به تیم های مراقبتی ندارند. ما می خواهیم بیماران را توانمند کنیم تا خودشان این کار را انجام دهند».

نتایج این کارآزمایی تصادفی نشان داد شرکت‌کنندگانی که از این سیستم استفاده می‌کردند، به مراتب سریع‌تر از گروه کنترل به سطوح بهینه ی قند خون خود دست یافتند. آنها همچنین در دریافت مقدار تجویز شده ی انسولین در زمانی که قرار بود تزریق شود، بهتر عمل کردند.علاوه بر این، آنها سطوح پایین‌تری از ناراحتی عاطفی مرتبط با دیابت خود را گزارش کردند.

اکثر بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، از تجهیزاتی که معمولاً توسط بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 استفاده می شود، مانند مانیتورهای مداوم قند خون یا پمپ های انسولین، سودی نمی برند. پمپ های انسولین مقدار ثابتی از انسولین را برای رفع کمبود انسولین تامین می کنند، درست مانند سلول های پانکراس طبیعی که متاسفانه در بدن افراد مبتلا به دیابت نوع 1 دیگر این کار را انجام نمی دهند. در مقابل، افراد مبتلا به دیابت نوع 2 مقاومت به انسولین دارند، بنابراین نیاز آنها به انسولین کمتر ثابت است.

یک مطالعه ی کوچک نتایج خوبی را ارائه داد

در این مطالعه، 32 فرد مبتلا به دیابت نوع 2 که همگی انسولین مصرف می کردند و برای رسیدن به سطح قند خون سالم تلاش می کردند، مورد بررسی قرار گرفتند. نیمی از این افراد یک اسپیکر از پیش بارگذاری شده با نرم افزار هوش مصنوعی مبتنی بر صدا که توسط تیم تحقیقاتی ایجاد شده بود، دریافت کردند.

پروتکل انسولین برای هر شرکت کننده - از جمله شروع دوز انسولین، محدوده هدف قند خون ناشتا و دستورالعمل های دوز انسولین - در نرم افزار دستگاه هر شرکت کننده گنجانده شد.

به شرکت‌کنندگانی که در گروه هوش مصنوعی بودند، دستور داده شد که هر روز با استفاده از عبارت «با کارآزمایی بالینی بررسی شوند»، مکالمه‌ای را با هوش مصنوعی اسپیکر خود آغاز کنند که در آن شرکت‌کننده داده‌های بالینی، مانند مصرف اخیر انسولین و خواندن قند خون ناشتا را گزارش می کرد.

در پایان مکالمه، نرم‌افزار دستورالعمل‌های به‌روزرسانی شده‌ای را با پاسخ هایی، مانند، «اوکی»، یا «به انجام کاری که انجام می‌دهید ادامه دهید» یا «دوز خود را افزایش دهید» با مقدار مشخصی، ارائه می کرد. به گفته ی محققان، این پلتفرم با فعال کردن مداخله از راه دور، برای اولین بار فراتر از نظارت از راه دور عمل کرد.

شرکت‌کنندگانی که به طور تصادفی در گروه مراقبت استاندارد قرار گرفته بودند، یک بلندگوی هوشمند دریافت کردند که برای یادآوری‌های روزانه برای تکمیل گزارش آنها تنظیم شده بود، اما حاوی برنامه نبود. این بیماران طبق عادت خود، سطح قندخونشان را کنترل می کردند و داده ها را به صورت آنلاین یا تلفنی به ارائه دهندگان خود گزارش می دادند. اگر آنها نیاز به تغییر در دوز داشتند، ارائه دهنده ی پزشکی آنها با آنها تماس می گرفت.

اگرچه حجم نمونه آزمایشی کوچک بود، اما تأثیر آن چشمگیر بود. در طول دوره ی هشت هفته‌ای این مطالعه، 81 درصد از بیماران در گروهی که از این برنامه استفاده می‌کردند، در مقایسه با 25 درصد از بیمارانی که مراقبت‌های سنتی دریافت می‌کردند، به کنترل قند خون بهینه ی خود دست یافتند. بیمارانی که در این کارآزمایی تصادفی توسط هوش مصنوعی مدیریت می‌شدند، دوز انسولین‌شان را بیشتر تنظیم می‌کردند و برای تحت کنترل درآوردن دیابت خود به ملاقات‌های بسیار کمتری با پزشک نیاز داشتند.

به گفته ی محققان، دستگاه فعال با صدا، پتانسیل زیادی برای بهبود دسترسی، قابلیت استفاده و راحتی به ویژه برای بیماران مسن مبتلا به دیابت نوع 2 دارد.

پرفسور کوین شولمن، استاد پزشکی و یکی از مدیران مرکز تحقیقات تعالی بالینی استنفورد، که این مطالعه را رهبری می کرد، گفت: بیماران ابزاری برای هدایت سیستم و مقابله با پیچیدگی درمان خود ندارند. اگر ما می خواهیم با مردم در جایی که هستند ملاقات کنیم، به فناوری نیاز داریم تا به ما کمک کند. با این رویکرد، هوش مصنوعی و رابط صوتی در کنار هم قرار می گیرند تا این مشکل بزرگ را حل کنند.

به گفته ی محققان، سیستم مورد استفاده در آزمایش به زبان انگلیسی برنامه‌ریزی شده بود، اما این سیستم به راحتی می‌تواند برای زبان‌های دیگر نیز تنظیم شود. این برنامه همچنین می تواند برای نظارت بر پاسخ بیمار به سایر داروهای دیابت که مصرف می کند، علاوه بر انسولین، برنامه ریزی شود. محققان پیش بینی می کنند که این سیستم می تواند برای نظارت بر سایر بیماری های مزمن نیز استفاده شود.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2024-01-smart-speaker-potential-diabetes.html